Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Ezio]

Haha, jak ja kocham, kiedy ludzie zwracają się do mnie Ezio... xD
Teraz zajęłam się forum, które założyłam wcześniej i oczywiście nie skończyłam xD

Buhahaha xD

[Ian]

xD

[Karo]

Ezio, nie dawaj małych literów ;^; Bo nie chce mi się cytować v___v'

[Ian]

Jaki leń...xD

[Ezio]

Właśnie xD

[Karo]

No co wy nie powiecie!

[Ian]

Jesteś leń, taka prawda...xD

[Karo]

Taaak, tyż cię kocham :3

[Ian]

xD

[Ian]

Syyyr! Już wiem, skąd kojarzę Rumpelstiltskina! xD Znalazłam przypadkiem, ktuś napisał xD

Z latach dzieciństwa pamiętam baśń o księżniczce i Rumpelstiltskinie
Pewna królewna w zamorskim królestwie razem ze swoim królem-małżonkiem chcieli bardzo mieć dziecko, które dziedziczyłoby królestwo. Nie mogli mieć jednak dzieci. Księżniczka zrozpaczona imała się różnych sposobów. Pewnego wieczoru odwiedził ją w komnacie krasnolud., który powiedział, że spełni jej jedno największe marzenie., ale potem odda mu to co jest dla niej najcenniejsze. Księżniczka zgodziła się i poprosiła go oto by mogła urodzić dziecko. Krasnolud odchodząc przypomniał jej o obietnicy. Ona urodziła syna i już prawie zapomniała o złożonej obietnicy. Szczęście tak robi z ludźmi, że nie chcą pamiętać tego co trudne i zatrważające.
Krasnolud zjawił się pewnego wieczoru nieoczekiwanie. Księżniczka była sama razem z następcą tronu. On powiedział, że ma oddać swoje dziecko
- Nigdy go nie oddam
Tak odpowiedziała mu księżniczka
-Oddasz, bo obiecałaś. Nic nie uchroni Ciebie przed tym bym go odebrał
-Co mogę zrobić byś go nie zabierał?
-Zgadnij jak mam na imię? - śmiejąc się szyderczo.
Przyjdę ponownie i zapytam Ciebie jak man na imimę jak mi nie odpowiesz zabiorę dziecko.
-Zgoda
Księżniczka nie mówiła mężowi, który był tak szczęśliwy z potomka, skoro tak nie uchroni go przed krasnoludem. Zauważyła w komnacie całkiem przypadkowo okruszki poszła kierując się do ich źródła. Doszła do lasu, a tam była ukryta w lesie pieczara. Było tam pełno złotych pucharów, starych książek i drogich lśniących przedmiotów z nabitymi kamieniami, suknie.
Usłyszała imię wypowiadane przez krasnoluda. Królowa nigdy nie zgadnie, że mam na imię RUMPELSTILTSKIN, a ja będę miał pomocnika do pomocy by uprzątnął ten bałagan i znowu zaśmiał się szyderczo, że królową przeszły dreszcze. Królowa oddalił się tak ciho, że krasnolud jej nie zauważył.
Po kilku dniach zjawił się i zapytał :
-Królowo jak mam na imię?- jego wyraz twarzy zdradzał pewność, że nikt nie powinien wiedzieć jak ma na imię
RUMPELSTILTSKIN!
Krasnolud zaperzył się, stał przez moment osłupiały i rozsypał się w proszek, który doprowadził ją do jego kryjówki.
Pozostała po Rumpelstilskinie tylko chmura proszku, którą rozwiał podmuch wiatru po otworzeniu okiennic.
I wszyscy żyli długo i szczęśliwie.
Uważam, że baśnie Braci Grimm i Andersena należą do klasyków. Podobnie jak współczesne baśnie mogą stać się uniwersalne dla przyszłych pokoleń. Co najważniejsze by niosły pozytywny przekaz i wychowywały dzieci na mądrych, światłych i wychowanych ludzi.

[Karo]

Łoooł, ja Rumpela kojarzę ze Shreka i tej baśni xD.

[Ian]

Rumpla, nie Rumpela xD To je Rumpelstiltskin, skraca się do Rumple xD Bosz, jak ja go uwielbiam xD

[Syriusz]

Ian, pisze się  Rumplestiltskin ;-; Bo 'Rumple' się czyta 'rampo/el' (xD), a 'Rumpel' 'rampil', czy coś xD

[Ian]

Te twoje wyjaśnienia są w tej chwili jeszcze bardziej pokićkane niż moje zazywczaj...xD Oj tam, Rumpelsztyk i kuniec xD

[Syriusz]

xD

Iaaan...Gold miał zawał, jak był na wygnaniu, czy jak? xD Złapał się za serce i wyglebał się, więc...xD