Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Karo]

W końcu wylądowała, nadal wyprostowana. Usmiechnęła się.
- Moje życie, moja sprawa, jest ryzyko, jest zabawa - mruknęła cicho pod nosem. Mlasnęła. Zastanawiała się, czy Haru pogryzł się z tym całym Rascalem. No nic, nie jej problem.

Taka rozkmina.. w takim razie ja muszę poszukać kuzynostwa Karo xD.

[Cassandra]

Ztuptałam na ziemię. Dla dodania sobie pewności zmieniłam postać na maleńkiego słowika. Dzięki temu zlewałam się z szarą ziemią.

[Ian]

- Ym... - spojrzałem na Syriusza. - Ta, spora. - machnąłem łapą, żeby przywołać moje prawdziwe rodzeństwo. Kuzynostwo stało nieco z tyłu, czekając na swoją kolej.
- To jest... - zacząłem, wskazując na Lefę, ale mi przerwała.
- Umiem mówić. Idź się zajmij czym innym. - odgoniła mnie łapą i spojrzała na Syrka. - Lefa. Miło mi.
- Nazywam się Klini. - wadera z ogonem w kratkę podleciała do demona. - A kim ty tak właściwie jesteś?
- Yhm, Ditzzi. - wtrąciła się Ditzzi, odpychając nieco Klini i kiwając głową.
- Ja jestem Stormakina. - mruknęła kolejna wadera, unosząc niebieską łapę na znak przywitania.
- Daniel. - basior podał Syriuszowi łapę. - Mam nadzieję, że nie musiałeś zbyt długo niańczyć naszego brata.
Prychnąłem cicho, jednak na tyle głśno, że usłyszeli to Gareth i Amberlina, stojaca obok mnie. Ten pierwszy zerknął na mnie, jakby myślał, że zwariowałem lub zdechłem, albo jedno i drugie. Różowa wadera nieudolnie powstrzymała śmiech. Zarobiła dźgnięcie łokciem w bok. Usiadłem, zabezpieczając swój umysł przed innymi i myśląc, że przedstawianie komuś własnej rodziny to totalna porażka. Gareth uśmiał się ze mnie cicho, więc jednak mógł mi czytać w myśli. Zakląłem bezgłośnie, a Gareth przewrócił oczami. Wróciłem wzrokiem i myślami do Syrka, czekając na jego werdykt, co do mojeg rodzeństwa.

[Syriusz]

Potrząsnąłem łapą basiora, nie odpowiadając.
Spojrzałem na całe rodzeństwo Iana.
-Syriusz. Miło... - zdążyłem powiedzieć, zanim wpadł na mnie z rozpędu Bezan. -Auuu. Co robisz, idioto?
-Ostrzegam cię. - mruknął demon, lustrując wzrokiem niebo. -Będziesz miał...hmm...gości.
-Co? Jakich gości? - nie zrozumiałem, ale zanim Bezan zdążył mi wyjaśnić - czego zresztą pewnie i tak by nie zrobił - jakieś trzysta metrów ode mnie pojawiły się trzy demony. W pierwszej chwili myślałem, że to Diderick z dwoma sługami, ale zaraz rzuciło mi się w oczy, że Diderick jest przecież biały, a nie brązowy, nie ma pasów, a jego grzywa jest czarno-czerwono-żółta, a nie ciemnobrązowa. Tylko żółte oczy i broda były takie same. Przeniosłem wzrok na pozostałe demony i uderzyło mnie ich podobieństwo do mnie i Bezana. Jeden miał bowiem żółte oczy, identyczne jak moje, oraz białe otoczki wokół oczu, a drugi był bazaltowo-czarny, z czerwoną grzywą i burgundowymi oczami.
Co do diabła?
Trzy demony już nas zauważyły i podeszły do nas, ''Bezan'' i ''Diderick'' ze sztywno uniesionymi głowami, moja podobizna z ugiętym karkiem i drwiącym uśmiechem.
Jeszcze raz, co do diabła?
''Diderick'' spojrzał na mnie, zachowując się, jakby Bezana wcale tu nie było - sam zresztą zupełnie o nim zapomniałem - i odezwał się, głosem identycznym jak Diderick i jednocześnie zupełnie innym:
-Syriuszu. Witaj. - uśmiechnął się nieznacznie, a mnie aż futro na karku się zjeżyło.
-Kim ty jesteś? - wymamrotałem.
-Przecież wiesz. - ''Diderick'' wbił we mnie spojrzenie żółtych oczu, wciąż dość...demonicznie się uśmiechając.
-Nie wiem... - jeszcze trochę i bym to wypiszczał. Wziąłem się nieco w garść.
-Don. Nazywam się Don.
Wytrzeszczyłem oczy.
-Don? To znaczy, Rickover?
-Owszem. Jeśli wolisz pełne imię.
-Znaczy... Znaczy, Stwórca Didericka? - Nie mogłem tego pojąć.
-Owszem. - Uśmiechnął się z wyższością.
-A więc... Więc to są twoi bracia, Overgeth i Gethsorthset. - spojrzałem na podobizny moje i Bezana.
-Owszem. - Mrugał teraz do mnie. Co za dziwny demon.
-A czego wy... tak właściwie... znaczy... no, chcecie? - wydukałem. Te jego oczy miały dokładnie taki sam wyraz jak oczy Didericka, nie można się było skupić, jednocześnie na nie patrząc.
-Niedługo się dowiesz. Przez najbliższy czas Sathil i Belt będą ci towarzyszyć. - ''I pilnować cię''. Te słowa nie zostały wypowiedziane, ale mimo wyszystko jakby rozbrzmiały.
-A ty - Don zwrócił się do Bezana. -Nie możesz teraz opuścić brata, chyba, że ja lub moi bracia ci pozwolimy.
-Że c... - oburzył się Bezan, ale nagle tylko zachłystnął się powietrzem, jakby głos uwiązł mu w gardle jak tylko Don na niego spojrzał.
Zerknąłem na stwórcę Didericka. Z chęcią bym się tego nauczył. Don odwrócił wzrok.
-No dobra, dobra. - wykrztusił Bezan, odzyskując głos i łapiąc się za gardło. Don uśmiechnął się leniwie, zasalutował i zniknął. Siedziałem w milczeniu, patrząc na Sathila i Belta.

[Ian]

Spojrzałem na przybyłych.
- Ehm... Syriusz? Tak przy okazji, to są moje przyrodnie siostry... - mruknąłem cicho. - Amberlina, ta różowa. Kinari, brązowa, Eris, szare szczenię. Ta druga szara z żółtą końcówką ogona to Hita. Ta, wszystkim jest miło, nie będziemy przeszkadzać, pa. - wycofałem się chyłkiem, siadając obok Ditzzi. Tymczasem do Garetha przypałętała się Eris.

[Syriusz]

-Syriusz. - Przedstawiłem się jeszcze raz. -A to Bezan, mój, niestety, brat.
Rozmyślnie pominąłem nasze karykatury, a oni zresztą też nie protestowali. Sathil wciąż siedział z pochylonym łbem, uśmiechając się tak, że włos się na głowie jeżył. Belt wyniośle, ale i spokojnie, patrzył na obecnych.

[Karo]

- Dobra, dużo tych wilków - mruknęła, zastanawiając się, czy aby nie iść tak przy wszystkich i oświadczyć, że jej pierwsze życie chodziło z Ianem.. O właśnie, pierwsza Karo. Wadera zastanowiła się, mruknęła coś pod nosem i przed nią pojawił się duch pierwszej Karo - jedną połowę ciała miała białą, drugą czarną, jednak oczy zawsze te zielone. Skrzydła miała złożone, jednak unosiła się pół metra nad ziemią. Żywa Karo kiwnęła głową i wskazała łbem do tyłu, gdzie było całe towarzystwo. Duch spojrzał i 'przejrzał' wszystkie wilki. Podleciał do Iana, chwilowo stała się widoczna tylko dla niego, Syriusza i Karo. Mrugnęła, patrząc się wprost w oczy Iana.

[Cassandra]

Zaświergotałam cicho.

[Karo]

Usiadła. Spojrzała na Cass.

[Cassandra]

Wzleciałam trochę wyżej niż Karo.

[Karo]

Podrapała się za uchem. Wpatrywała się w ducha-Karo.

[Cassandra]

Przysiadłam na głowie Karo.

[Ian]

Rozbrzmiała kakofonia ponownych powitań, tym razem skierowanych do Bezana i przybyłych. Gareth pogrążony był w żywej dyskusji z Eris; nie słyszałem co prawda o czym nawijała waderka, ani co odpowiadał Gareth, brzmiało jednak jak głęboka konwersacja o grzybach. Przewróciłem oczami, po czym zastygłem, z wyrazem pyska mniej więcej takim: 'O.e', gdy spojtrzegłem lampiącego się na mnie ducha poprzedniej Karo. Gareth przerwał na chwilę tę jakże ważną grzybową rozmowę, dojrzał ducha, po czym machnął łapą na moje rodzeństwo, rozszczepił się i wyszedł. Jego prawdziwa forma została oczywiście nad rzeką i zajęła się ponownie gadaniem z Eris. Za kopią Garetha wyszła Amber, Kinari, Lefa i Hita. Daniel usiadł gdzieś z boku, czekając na możliwość rozmowy ze mną. Klini zaczęła latać wokół Syriusza i przypatrywać mu się z ciekawością. Nieco za mną siedziały Ditzzi i Stormakina. Ta druga gapiła się nieśmiało na Bezana, spod grzywki spadającej jej na oczy.

[Karo]

- Witaj, Ian - powiedział duch-Karo, spoglądając cały czas na basiora.
Prawdziwa Karo przyglądała się całej scence.

[Ian]

Spojrzałem na prawdziwą Karo, unosząc brwi.