Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Nishinoya Yuu]

-Smoki nie istnieją. Zresztą, gadające wilki też nie! Nie, nigdy w życiu nie leciałem. Ale pewnie musi być to fajne. Smoki są cool! - podjarałem się trochę, myślami odlatując do świata wyobraźni, gdzie siedziałem sobie pośród smoków, które się do mnie łasiły, a potem jeden wziął mnie na swój grzbiet i polecieliśmy wysookooo.... Wyobraźnia.

[Haru]

Poczułem się urażony.
-A ja to co?! Ja istnieję idioto!-powiedziałem obrażony. Chwilę potem zamieniłem się w wielkiego smoka. Pochyliłem łbem do człowieka i dmuchnąłem mu parą z nozdrzy.
-Nadal nie wierzysz?-spytałem. Podsunąłem mu ogon by mógł wsiąść mi na grzbiet.

[Nishinoya Yuu]

Na twarzy pojawił mi się wielki uśmiech wspomagany rumieńcem. Cały promieniałem zachwytem.
-Łaaał! Ale odjazd! Naprawdę teraz jesteś smokiem? Takim ziejącym ogniem i zjadającym dziewice? - zaśmiałem się, wyraźnie okazując sarkazm. Wyciągnąłem jedną rękę przed siebie, dotykając ciała Haru... Prawdziwe. Moje oczy były szeroko rozwarte, wciąż podziwiając piękne zwierzę.

[Haru]

-Dziewic nie zjadam idioto. Ale jeśli będziesz mnie wkurzał to Cię spalę-powiedziałem.
-Nadal nie wierzysz NiYu?-spytałem. Spojrzałem na niego wielkimi błyszczącymi ślepiami. Przekrzywiłem łeb i zamrugałem.

[Nishinoya Yuu]

Zaśmiałem się, zamykając oczy.
-Wierzę, wierzę. To co robimy? - wystawiłem język, żeby troszku się z nim podroczyć.

[Haru]

-Idziemy Cię umyć bo śmierdzisz!-powiedziałem-Wsiadaj!

[Nishinoya Yuu]

Zaśmiałem się, choć teoretycznie nie było to miłe. Posłusznie, choć trochę niepewnie obszedłem smoka i jakoś wsiadłem na jego grzbiet, ręką gładząc łuskowate ciało...

[Haru]

-Lecimy-powiedziałem i powoli zacząłem machać skrzydłami. Po kilku sekundach wzbiłem się w powietrze po drodze łamiąc kilka drzew. Kichnąłem i wyleciałem z chłopaczkiem na grzbiecie.

[Nishinoya Yuu]

(Wylecieli mnie - kurde, jak to brzmi .___.)

[Haru]

(OMG O.0)

[Alycia]

Weszłam i usiadłam przy wodospadzie. Woda najlepiej na mnie działała.

[Ezio]

Przybiegł na te tereny w postaci wilka. Stwierdził, że w tym wypadku najlepiej będzie wykonać egzekucję sposobem "na dzikie zwierzę". Jedynie w prasie wszędobylscy dziennikarze będą się zastanawiać, skąd wziął się w dżungli wilk, co i tak wielką sensacją nie będzie. Drapieżnik odłączył się od watahy i trafił do dżungli. Tam na swoje nieszczęście, znajowała się Alicia L. Była sama, więc zwierzę wyczuło łatwą ofiarę i ją napadło... Ot, co! Nic prostszego... Jedynie musi ją teraz wytropić.
Biegł cicho między gęstymi tutaj zaroślami, cały czas czujnie węsząc. W końcu doszedł go zapach ofiary. Podążył jego tropem i wkrótce dotarł do niewielkiej polanki, gdzie dostrzegł młodą kobietę. Oblizał się. Był trochę głodny... Przyczaił się na skraju cienia rzucanego przez ogromne drzewa i kiedy tylko ofiara znalazła się trochę bliżej - skoczył na nią. Zaskoczona znawczyni przyrody odruchowo zasłoniła się nożykiem, który akurat trzymała w ręce, wydając z siebie przeraźliwy krzyk. Eziowi udało się dosięgnąć gardła Alicii i zmiażdżyć jej tchawicę, jednak nożyk ranił go w szyję. Cicho zawył, ale był przyzwyczajony do bólu.
Rozszarpał ciało ofiary, trochę pożywiając się jej mięsem. Krew zamordowanej zmieszała się z krwią z jego rany.
Po jakimś czasie ruszył dalej - w kierunku wody. Musiał się w końcu jakoś wymyć. Przypadkowo trafił nad wodospad, przy którym była Alyss. Dziwnym trafem nie zauważył jej - był na przeciwnym brzegu. Powoli wszedł do wody. Rana na szyi dalej krwawiła.
(przypomninam, że dalej jest w postaci wilka xD)

[Alycia]

Usłyszałam przeraźliwe krzyki jakiejś kobiety. Przestraszyłam się nieco, jednak strach nie zawładnął mną, nawet gdy usłyszałam powarkiwania wilka, idącego w moją stronę. Nie zauważył mnie - jednak ja jego tak. Moje oczy zalśniły niebezpiecznie. Wstałam bezszelestnie i zrobiłam krok bliżej wody.
Wodospad podburzył się. Robiły się coraz większe fale, a wokół wilka woda uniosła się, sięgając prawie jego pyska.
Czekałam, aż spojrzy w moją stronę. Moje oczy wyraźnie mówiły: "Idź stąd". Nie bałam się go.

[Ezio]

Zauważył ze zdziwieniem, że poziom wody się podniósł... Tyle, że tylko wokół niego. Chcąc - niechcąc podniósł pysk, żeby się nie utopić. Wtedy dopiero zobaczył Alyss. Sama jej obecność tutaj wystarczyła, żeby stracił pewność siebie. A do tego ten jej wzrok... Cofnął się na brzeg, nie tracąc kontaktu wzrokowego z dziewczyną. Chwilę jeszcze tak stał, po czym nagle zerwał się i uciekł w głąb dżungli. Nie odbiegł jednak daleko. Położył się pod jakimś drzewem. Przy Alyss zachowywał się zupełnie jak nie on.
Teraz dopiero, kiedy mógł na spokojnie pomyśleć, skarcił się w myślach, za to, że był tak nie ostrożny. Przecież ona mogła coś zobaczyć, wtedy byłoby po nim... Położył łeb na łapach. Jeszcze źle się czuł po operacji...

[Alycia]

Widziałam, że wilk stracił pewność siebie, widząc mnie. Nie wiem, czy powinnam się cieszyć z tego powodu, ale no cóż. Gdy uciekł do dżungli usiadłam na ziemi.
-W sumie to mi też by się prysznic przydał... - mruknęłam pod nosem.
Rozebrałam się do bielizny i weszłam do wody.